Odnośnie wpisu numer: 30146

Podaj, kolego, te pozycje literatury podróżniczej i tytuły artykułów.

Odnośnie wpisu numer: 30138

Prywatny folwark to mało powiedziane. Nasi ogniomistrzowie korzystają prywatnie z łącza internetu, które my płacimy [...].
Pan [...] to nawet ma prywatne wejście na teren obiektu wybudowanego za pieniądze podatników. Korzysta z wozu bojowego. Gdy jest upał, podlewa własny ogródek.
Czas skończyć z prywatą i przyjrzeć się pracy organizacjom społecznym które korzystają z publicznych pieniędzy, a takich przypadków jest wiele.
Ale jak będą wybory takie przypadki wypłyną a obecna władza już jest spisana na straty. [...]

Odnośnie wpisu numer: 30146

Pomieszkuje we Francji.

Odnośnie wpisu numer: 30087

Co do przesiadywania przez strażaków w remizie, to nie mam zdania.
Dla mnie mogą sobie siedzieć. Przynajmniej zajmują czas kilkunastu dzieciaków, które nie wałęsają się bez celu po mieście i nie szpecą ścian LASowymi napisami.
Jednak co do samej pracy chłopaków "z sikawkami" uwagi mam, bo jeśli o 4 nad ranem budzi mnie wyjąca syrena, dlatego że gdzieś pali się śmietnik, to chyba ktoś tam ma nie równo pod hełmem?!

Czy ktoś może mi tu powiedzieć co dzieje się z wybitnym podróżnikiem iławskim? Zjechał cały świat, zwiedził ponad 70 krajów, napisał wiele artykułów i książek o tematyce turystycznej [...], a teraz o nim zupełnie cicho.
Co robi teraz były dyrektor szkoły "czwórki"? [...] [Czesław Olszewski]
Wyprowadził się z Iławy?

Jestem ciekawa, co dzieje się z naszymi "iławskimi trojaczkami"?
Jak sobie radzą? :)

Odnośnie wpisu numer: 30138

"Jak można być takim chamskim - oczerniać swoich kolegów" [...]
Zawsze koszula ciału bliska.
Chłopaki z ochotniczej! Nie dajcie się. Po ryjach i do przodu. Inaczej ludzie [...] was wyportkują.

ROCZNICA

Polami mokrymi od pleśni
Bo wiosna nierychła w tym roku
Szedł odgłos podobny do pieśni
Zaklęty w białym obłoku

Szedł tak najwyraźniej od wschodu
Żałosna w nim grała kantata
Pomimo wiatru i chłodu
Przypłynął gdzieś z końca świata

I zawisł na kształt gołębicy
Gdzie tłum na Krakowskim Przedmieściu
Wśród łuny bijącej od zniczy
Żałobną modlił się pieśnią

I ludziom się wówczas zdawało
Że widzą milczące Anioły
Przybrane jednako na biało
Niektóre bez kończyn, bez głowy

Wtem obłok w słup ognia się zmienia
Nabrzmiewa i pęka z łoskotem
Jak grzechem rażone sumienia...
I cisza zaległa już potem...

I wszyscy patrzyli w tę stronę
Gdzie jeszcze powietrze wciąż drgało
Jak echo tańczące pod dzwonem
Gdy serce bić w nim przestało

A mała dziewczynka w płaszczyku
Powagą swej misji przejęta
Układa naręcze goździków
Przy zdjęciu Prezydenta...

______________________________________________

„ANATOMIA UPADKU” (vol. 2), reżyseria: Anita Gargas